Максим Рильський – Моїй Леонорі
Ні, тебе нема, нема на світі,Ти з’явилася у ніч осінню,І уста твої, уста напіврозкритіЯ зустрів...
ЧитатиНі, тебе нема, нема на світі,Ти з’явилася у ніч осінню,І уста твої, уста напіврозкритіЯ зустрів...
ЧитатиМолочно-сині зариси ланів,Сніг на листках — а листя ще зелене!Я вийшов, я покинув сутерени,Назустріч...
ЧитатиКоли усе в тумані життьовомуЗагубиться і не лишить слідів,Не хочеться ні з дому, ні додому,Бо й там, і...
ЧитатиМені снилось: я мельник в старому млині…Уночі затихають колеса.Я не сплю. Часом качка в повітрі...
ЧитатиІ шум людський, і велемудрі книги,І п’яних струн бентежно-милий спів,І славу, й злото — битія вериги...
ЧитатиЗелені тіні по душі майнули —М’якого моху свіжо-чистий тон,Безжурності глибокої затон,Одбите у...
ЧитатиДивлюсь, Кабице незрівнянний,На молодечий твій портрет, —І зачарований, і п’янийТобі присвячую...
ЧитатиВже червоніють помідори, І ходить осінь по траві. Яке там біса горе, Коли серця у нас живі?Високі...
ЧитатиХвилюється широкий лан зелений, Волошки, ніби зіроньки, блищать, На тонких стеблах крапельки студені...
Читати